güzel olacak her şey..hem de çok güzel..

Hayattan ne beklediğini bilmek zor iş? Bunun cevabını bulunca mı mutlu olur, insanlar. Yoksa oluruna bırakıp, bir yerden bir yere sürüklenirken mi? Geçmişi çok kurcalamamak gerektiğini öğrendik de işte bir de geleceği kurcalamamayı öğrensek. Yani aslında ben sürüklenip gidince mutlu olabileceğimi düşünüyorum artık. Mutlu olduğum zamanlar, hep o bir koşuşturmanın içinde bir şeylerin farkına varabildiğim anlar. Yoğun bir hayata sahip olmak, yapacak şeylerin hep kafamda bir yanda durması tetikliyor beni hayata karşı. Bak, şuanda tatildeyim. Hiçbir şey yapmadan, sakin sakin nasılsa zamanım var diyerek yaydığım işlerle mutlu olamıyorum. Bir hafta önce, o karmaşanın içinde bunu da yarına yetiştirmem lazım derken; her gün gördüğüm arkadaşlarımdan biriyle bir araya sıkıştırılmış bir kahve molası beni tatmin edebiliyordu. İnsanın işi gücü olması güzel şey, işte. Yoksa gelecek planıydı, geçmişteki kurcalanacak anılardı derken duyulan pişmanlıklar, keşke şunu da deseydimler insanın peşini bırakmıyor.. Bu liste uzayıp gidiyor.Kısacık zaman, akıp gidiyor.
Yeni bir yıldaki, dileklerimi yılbaşında pek dile getirememiştim. Şimdi kendi adıma bu yılda hayatımda neleri değiştireceğimi, neleri yapmak istediğimi birbir yazacağım ki dönüp arada neler yapmışım bakıp, okuyabileyim. Bu yıl; artık kocaman bir kız olduğum için sadece kendi üzerimden gelecek planları yapacağım. Ardımda bıraktıklarım, benim hayallerime de değer veren insanlar olacak. Tadını çıkarmaya çalışacağım, her anımın. Çünkü bir daha aynı şansa sahip olmayacağım. Gözümü de yükseklere dikip, mutlu olmayı oralara koşullandırmıycam. Saçma sapan şeylere kafamı takıp, üzülmicem. suratımı olur olmaz asmıyacam. o zırt pırt girmeye çalıştığım depresyonları kenara kaldırıcam. Sonrasında her şey zaten çok güzel olacak...

yine yeniden..

yeni bir yıl.. beklentiler.. umutlar.. hep aynı başlangıçlar..
bu yıl hayatıma yön veren birinin hayatımdan çıkmasıyla başladı.. gitti.. gitmesi gerekiyordu, aslında benim çoktan gitmem gerekirken o gitti. iyi mi oldu; bilmiyorum. doğru ya da yanlış artık sıkışıp kaldığım kısır döngüden çıkıyorum. nefes alamıyordum ya, boğulmuştum o giderken. geçti. nefes alabiliyorum, yokluğu bana daha iyi geldi. yorulmuştum ya her şeyden, dinleniyorum. kimseyi suçlamıyorum, nefret etmiyorum onun yaptığı gibi. olması gerekenler oldu, gidenler gitti, içimizden kopanlar koptu. şimdi sadece huzur..sessizlik..